Glaubn, Hoffn, Liabn


Wann d Nacht
se finsta ausbroat
und bleibt,
koan Liachtstrahl, koan Funkn ma siacht,
d Schwärzn oan weh tuat,
en Glaubn vatreibt,
woaß i do, es wird wieda liacht.

Wann da Herbst
se schneidi mitnimmt
und maht,
koa Bliah, koa Blattl wochst her,
s Absterbn oan weh tuat,
s Hoffn vawaht,
woaß i do, es wird wieder grea.

Wann d Kältn
se hanti herlegt
und gfreat,
koa Giattat ma findt, koa Dahoam,
s alloa sa oan weh tuat,
s Liabn vawehrt,
woaß i do, es wird wieder woam.

Glaubn
Hoffn
Liabn
dass wieder
liacht
grea
woam
wird

 © Carmen Wurm